Borowy Młyn i Fabianki, zaginione osady w dawnej Puszczy Pruskiej

Zachodnie brzegi jezior Jeziorak i Ewingów od najdawniejszych już
czasów pokrywają lasy, dawna Puszcza Pruska. Był to wielki kompleks leśny,
porośnięty nieprzebytymi praborami. Drzewostan zaczął pokrywać ten teren w
okresie preborealnym, po ustąpieniu lodowca około 8000 lat p.n.e. Obszar ten
urozmaiciła też bogata sieć wodna. Znajduje się tutaj kilkadziesiąt zbiorników
wodnych, a wody mają ujście rzekami: w Wiśle: Drwęca i Osa, w jeziorze Druzno
(dawnej zatoce morskiej) – Dzierzgonia (dawniej Sirguna, Sorge), a Liwa w
Nogacie wpadającym do Zalewu Wiślanego. Rzeka Liwa (dawniej Liebe), o
długości około 100 km nie ma określonego definitywnie w literaturze źródła1
.
Liwa, dopływ Nogatu koło Kwidzyna, od jeziora Januszewskiego do Kamieńca
przepływa przez trudno dostępne tereny o dużej lesistości, z bogatą siecią wodną
i terenami bagnistymi. Wraz z pasem podmokłych łąk i bagien tworzy ona
korytarz ekologiczny dla zwierząt związanych z siedliskami podmokłymi. Jej
przebieg na terenie byłej Puszczy Pruskiej i do Prabut, przez obszary dwóch
rezerwatów przyrody opisany jest następująco:

tekst wk przygotowaniu

Dodaj komentarz