You are currently viewing <strong>Kropówka – półwysep nad jez. Płaskim.</strong> 

Kropówka – półwysep nad jez. Płaskim. 

Kiedyś funkcjonowało tam latem pole namiotowe i kamping z plażą. Od ok 10 lat już tylko plaża. Teren jest własnością Skarbu państwa pod nadzorem Nadleśnictwa Susz. latem Kropówka udostępniana jest harcerzom, którzy rozbijają obóz.

W Latach powojennych półwysep był wykorzystywany przez mieszkańców jako pastwisko do wypasu bydła zwłaszcza przez rodziny rybackie. Rogate bydło było transportowane łodziami dwa razy w roku, pierwszy raz po Wielkanocy – drugi raz z powrotem w październiku. Codziennie rano i wieczorem gospodarze łodziami płynęli na udój. Podobnie polscy osadnicy czynili to aż do lat 70 – tych XX w.

Na mapie z roku 1939 Kropówka jest zaznaczona pod nazwą niemiecką Cuprowka.

mapka jez. Płaskiego z roku 1939
Pod nazwą Caprowka również ją oznaczano na mapach.

W 77 numerze „Uroczyska”- gazetki dla dzieci i młodzieży wydawanej przez Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich ukazał się mój artykuł pod tytułem „Ostatni z niedźwiedzi na Warmii i Mazurach żył koło Jerzwałdu”.
…  W południowej części pruskiej krainy żyły jeszcze niedźwiedzie na początku XIX wieku. W powiecie nidzickim ostatniego niedźwiedzia widziano w 1802 r., mniej więcej w tym samym czasie jednego osobnika spotkano na półwyspie Krupówka nad Jeziorem Płaskim koło Jerzwałdu

Kropówka od lat 90 tych, aż do 2010 roku była dzierżawiona przez przedsiębiorcę z Susza. Pobierał on symboliczna opłatę 1 zł.

fot. Kazimierz Skrodzki
fot. Kazimierz Skrodzki
Kropówka 2010 rok fot. Kazimierz Skrodzki

A tak Kropowka wyglądała po zlikwidowaniu kempingu.

Kropówka 2013 rok fot. Kazimierz Skrodzki

Teraz jest tzw. dzika plaża i jest pięknie.

Kropówka 2018 rok fot. Kazimierz Skrodzki

I co ważne tłoku nie ma. Trawiasta plaża ma swój niepowtarzalny klimat, nie jest zbytnio oblegana przez turystów. Można tu spotkać przede wszystkim sympatyków tego miejsca z Susz, może dlatego, że ostatni dzierżawca półwyspu pochodził s Susza.

Kropowka fot. Kazimierz Skrodzki

Półwysep Kropówka był tez przystankiem spływu kajakowego z udziałem przyszłego Papieża, wówczas biskupa Karola Wojtyły.

To był pierwszy spływ kajakowy Karola Wojtyły po Jezioraku . Odbył się w dniach 28 VII – 15 VIII 1959 roku.

oto wykaz załóg:

„Wujek” (Karol Wjtyła) – Paweł Westrych,
Krzysztof Rybicki (admirał) – Marysia M.,
Jurek i Danusia Ciesielscy.,
Staszek i Danusia Rybiccy,
Zdzisław i Maga Heydel
Michał i Teresa Życzkowscy,
Janusz Czubek – Danuta Degórska
Hanka B. – Jaś V.,
Włodek K. – Magda P.,
Andrzej H. – Magda Niegolewska,
Maciek Kujawski z koleżanką,
Elżbieta Ostrowska – Ania Wimer,
Marian Wójtowicz – Maria Oświęcimska ( kajak”Cicha Woda”)
Jerzy Rieger – Alina Degórska,
Jacek Krupiński – Zosia G.,
Piotr Malecki – Marysia Brożek,
Roman Ciesielski

powyższa lista została uzupełniona przez prof. Piotra Maleckiego

Jerzy Ciesielski – (ur. 12 lutego 1929 w Krakowie, zm. 9 października 1970), polski inżynier budownictwa, wykładowca Politechniki Krakowskiej i Uniwersytetu w Chartumie, działacz społeczny, sługa Boży Kościoła katolickiego.
Był synem Filipa i Marii z domu Tatarczany, młodszym bratem Romana (późniejszego rektora Politechniki Krakowskiej, członka PAN i PAU, senatora RP). Uczęszczał w czasie okupacji niemieckiej do prywatnej Szkoły Handlowej E. Liberdy w Krakowie. Po wojnie studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera (1954). Staż odbył w nowohuckim kombinacie. Od 1955 pracował w Zakładzie Badawczym Materiałów i Konstrukcji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej (następnie na Politechnice Krakowskiej), jednocześnie był konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego. W czerwcu 1960 obronił doktorat nauk technicznych na podstawie rozprawy Realizacja i straty siły naciągania przy odcinkowym sprężaniu powłok cylindrycznych. W 1968 habilitował się. Od października 1969 prowadził wykłady na Uniwersytecie w Chartumie jako visiting professor. Był autorem 41 publikacji z dziedziny konstrukcji żelbetowych oraz współautorem trzech patentów, członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa oraz Naczelnej Organizacji Technicznej.
Niezależnie od studiów inżynierskich ukończył Studium Wychowania Fizycznego. Uprawiał piłkę ręczną, koszykówkę i wioślarstwo, należał do Akademickiego Związku Sportowego i Cracovii. Działał w harcerstwie i ruchu turystycznym, organizował spływy kajakowe.
Działał aktywnie w duszpasterstwie akademickim w Krakowie. Przyjaźnił się z Karolem Wojtyłą, który udzielił mu ślubu 29 czerwca 1957. Z małżeństwa z Danutą Plebańczyk miał troje dzieci, córki Marię (ur. 1958) i Katarzynę (ur. 1961) oraz syna Piotra (ur. 1962). Był uważany za wzorowego ojca rodziny, dbającego o katolickie wychowanie dzieci. Wraz z dwójką młodszych dzieci zginął w katastrofie statku na Nilu. Został pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie, uroczystościom pogrzebowym przewodniczył kardynał Wojtyła.
W listopadzie 1985 Kuria Metropolitalna w Krakowie rozpoczęła proces beatyfikacyjny Jerzego Ciesielskiego. Tygodnik katolicki „Źródło” i Fundacja „Źródło” przyznają od 1997 nagrodę jego imienia dla osób działających na rzecz rodziny. Laureatami tej nagrody byli m.in. Jan Maria Jackowski, Włodzimierz Fijałkowski, Stanisław Kogut, Włodzimierz Bojarski. Od 2003 na Polanie Harcerskiej w Jordanowie, na której Jerzy Ciesielski często przebywał i modlił się wraz z błogosławionym Karolem Wojtyłą, odprawiana jest w pierwszą sobotę czerwca uroczysta Msza Święta w intencji rychłej beatyfikacji sługi Bożego.
http://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/je … /zycie.htm
Danuta Ciesielska, żona Jerzego
Elżbieta Ostrowska – przez wiele lat była nauczycielką zawodu pielęgniarstwa w Pomaturalnym Studium Pielęgniarstwa w Krakowie.
Marian Wójtowicz, późniejszy brat Marcin – to wyróżniająca się postać w turystycznej Rodzince. Był jej dobrym duchem, otwartym na Boga i ludzi. Jak wspominał Stanisław Rybicki senior: „Niewysoki, ciemnowłosy, małomówny, skromny, cichy, zawsze pogodny. Każdemu i przy każdej okazji niósł życzliwą pomoc […]
Marian był inżynierem mechanikiem. Jakiś czas pracował w jednym z krakowskich biur projektów, gdzie ceniono jego umiejętności zawodowe. Długo szukał swego miejsca w życiu. Odbył nowicjat u ojców benedyktynów i tam otrzymał imię Marcin. Pracował w domach opieki społecznej. Ostatecznie uznał, że jego miejsce jest w Zgromadzeniu Brata Alberta. Za sprawą Karola Wojtyły został pierwszym albertynem – kapłanem. Dnia 29 kwietnia 1993 roku odszedł Marian – Marcin. Inżynier – albertyn – kapłan. Przyjaciel”
Maria Oświęcimska – Studiowała farmakologię, później pracowała naukowo, ostatnio jako docent zajmujący się surowcami leczniczymi w Zakładzie Farmakognozji Akademii Medycznej w Krakowie. Pasjami zbierała zioła i grzyby, których znała wiele rodzajów, suszyła je i obdarowywała nimi przyjaciół. Zmarła w 1999 roku.
Zdzisław Heydel – był jednym z animatorów turystyki kajakowej Rodzinki (należał obok Jerzego Ciesielskiego i Stanisława Rybickiego do pierwszej trójki admirałów). Jak wspominał Krzysztof Rybicki: „wybierał on zawsze ambitną trasę i ambitne dzienne zadania, czasem trudne do realizacji. Był także prawdziwym mistrzem w naprawianiu sprzętu; na każdym biwaku ustawiała się doń kolejka interesantów. Na wycieczkach Zdzisław był głównym członkiem «komisji liturgicznej. Cierpliwie i z wielkim zapałem improwizował ołtarze z kajaków, wioseł przywiązanych do drzew, bądź plecaków. Pilnował kapłańskiego stroju Wujka, służył do Mszy świętej, a potem rozkładał wszystko i przygotowywał do transportu. Zdzisław był przede wszystkim tą osobą, dzięki której do dziś przetrwały wyprawy kajakowe”. Zdzisław przekazał zamiłowanie do kajakarstwa swoim trzem synom: Wojciechowi, Jerzemu i Maciejowi. Zmarł w 1993 roku.
Krzysztof Rybicki profesor w Instytucie Fizyki Jądrowej PAN – nie żyje http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH … bicki.html
Maria Rybicka – Skończyła fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie podjęła pracę w Instytucie Fizyki Jądrowej w Krakowie, gdzie się doktoryzowała i pracowała aż do przejścia na emeryturę w 2003 r. Obecnie sporo uwagi poświęca czwórce wnucząt.
http://www.centrumjp2.pl/node/2608
Jacek Krupiński – Urodził się i mieszka w Krakowie. Od czasów studenckich związany ze „Środowiskiem”, grupą ówczesnych (lata 50-te) studentów jeżdżących na wyprawy kajakowe i górskie z księdzem, a potem biskupem Karolem Wojtyłą. W „Środowisku” poznał swoją przyszłą żonę – Zofię.
Emerytowany wykładowca na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej oraz projektant w biurze projektowym. Obecnie zajmuje się rzeczoznawstwem budowlanym.
http://www.centrumjp2.pl/node/2593
Stanisław Rybicki – Urodzony w 1929 r. w Krakowie, absolwent tamtejszej Akademii Górniczej, inżynier środowiska. Pracował jako niezależny konsultant w zakresie inżynierii środowiska. W 1979 r. obronił pracę doktorską. Przez wiele lat był harcerzem. Zmarł w marcu 2011r. http://www.centrumjp2.pl/node/3913
Danuta Rybicka – Urodziła się w 1931 r. w Bielsku-Białej. Z wykształcenia jest filologiem polskim, przez wiele lat pracowała jako nauczycielka, jest członkiem NSZZ Solidarność. http://www.centrumjp2.pl/node/4006
Malecki Piotr – Urodzony w Krakowie. Profesor fizyki, informatyk, pracownik Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, gdzie zajmuje się fizyką doświadczalną i fizyką wysokich energii. Należy do Środowiska – duszpasterstwa „kajakowego” prowadzonego przez ks. Karola Wojtyłę. Jest lektorem niewidomych. http://www.centrumjp2.pl/node/2596
Danuta Degórska -Czubek – Rodzina p. Danuty pochodzi ze Wschodu. Rodzice wojnę przeczekali we Lwowie. Po wyzwoleniu Krakowa spod okupacji niemieckiej w lutym 1945 r. osiedlili się w tym mieście, gdzie p. Danuta pozostała do dnia dzisiejszego. Ukończyła liceum muzyczne, studiowała chóralistykę. Przez 20 lat pracowała w Studium organistowskim przy Państwowej Akademii Teatralnej w Krakowie, prowadząc tam także chór. http://www.centrumjp2.pl/node/3481
Jerzy Rieger – Urodził się w Krakowie. Od 1956 r. działał w harcerstwie, był drużynowym 39 KDH przy Szkole Podstawowej przy ul. Skawińskiej w Krakowie. Muzyk, pianista i akompaniator w krakowskiej Akademii Muzycznej. http://www.centrumjp2.pl/node/2946
Zofia Krupińska – Urodziła się w Zagłębiu Górniczym, dzieciństwo spędziła w Rzeszowskiem i na Śląsku; od czasów liceum mieszka w Krakowie. Z wykształcenia chemik, pracowała na uczelni i w szkole; obecnie na emeryturze.
Teresa Życzkowska – który płynął z Wojtyłą w jednym kajaku (1959 rok) jest kierownikiem programowym Kolejowego Towarzystwa Kultury w Krakowie.
Maria Oświecimska
Maria Tarnowska – z domu Brożek. Studiowała historię sztuki. Tłumaczyła rozmaite prace, m.in. znaczne częsci „Świadka nadziei” dla wyd. Znak. żona Karola „Bratka”Tarnowskiego.
Paweł Westrych
Maga Heydel – żona Zdzisława
Michał Życzkowski -wybitny PROFESOR POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ. ZM. 24 maja 2006,
Teresa Życzkowska – z domu HEYDEL, siostra Zdzisława, dr chemii. ( Wiele referencji m.in. w „Swiadek Nadzieji” George’a Weigla.)
Janusz Czubek -, „fizyk geonuklearny”, 1935 – 1995, profesor Instytutu Fizyki Jądrowej PAN
Ania Ania Wimer – po mężu Sokołowska
Alina Degórska, młodsza siostra Danusi Czubkowej, po mężu (Janie) Wodniecka
Roman Ciesielski – starszy brat Jerzego, profesor (też rektor, 1981-1982) Politechniki Krakowskiej, wybitny uczony, 1989-1991 senator RP.

Kronika spływu:

28 VII 1959 – Wyjazd z Krakowa,

29 VII 1959 – przyjazd do Malborka – zwiedzanie – nocleg na zamku,

30 VII 1959 – Elbląg -jez. Drużno – grobla koło wsi Klepa,

31 VII 1959 – przymusowy Dzień Turysty na grobli (Msza św. pod burzowcem),

1 VIII 1959 – grobla – wszystkie pochylnie kanału – jez. Budwity,

2 VIII 1959 -Dzień Turysty nad jez. Budwity,

3 VIII 1959 -jez. Budwity – Kanał Warmiński – Jez. Ruda Woda,

4 VIII 1959 -jez. Ruda Woda – Miłomłyn – Jez. Drwęckie,

5 VIII 1959 -Jez. Drwęckie – Ostróda – jez. Szeląg,

6 VIII 1959 -Dzień Turysty na jez. Szeląg (wycieczka do Zwierzewa),

7 VIII 1959 -jez. Szeląg – Ostróda – kanał koło wsi Zielona,

8 VIII 1959 -Zielona – Miłomłyn -jez. Kraga,

9 VIII 1959 -Dzień Turysty nad jez. Kraga,

10 VIII 1959 -płynący Dzień Zwariowanego Turysty do Jez. Płaskiego,

11 VIII 1959 -jez. Płaskie – Czapli Ostrów,

12 VIII 1959 -Dzień Turysty na Czaplim Ostrowie,

13 VIII 1959 -Czapli Ostrów – jez. Widłągi,

14 VIII 1959 -jez. Widłągi – Iława, (nocleg bez namiotów w lesie),

15 VIII 1959 -przyjazd do Krakowa i „fajf.

Na tej wyprawie śpiewano piosenkę „Zaczarowana była Jurka gitara”:

1. Zaczarowana była Jurka gitara C G C
A może on jej pół serca swego dał F C
Chociaż była stara i odrapana F C
We wszystkich portach gdzie był na niej grał G C
We wszystkich portach gdzie był na niej grał G C

2. Ona z Jurkiem po morzach pływała
Razem z Jurkiem schodziła na ląd
Gdy był smutny cichutko płakała
A gdy był wesół głos miała jak on
A gdy był wesół głos miała jak on

3. Raz się Jurek zakochał w dziewczynie
On ją jedną na świecie tylko miał
I zapomniał o morzu i winie
I o gitarze z dziecinnych swych lat
I o gitarze z dziecinnych swych lat

4. Lecz ta miłość się wkrótce skończyła
Bo dziewczynę odebrał mu ktoś
On się pienił i morza przeklinał
A swą gitarę roztrzaskał o ląd
A swą gitarę roztrzaskał o ląd

W kronice spływu jest napisane, że w dniu 10 sierpnia 1959 roku uczestnicy spływu wraz z Karolem Wojtyłą, wówczas już Biskupem płynęli z zatoki Kraga do jez. Płaskiego. Dzień ten nazwali ” płynącym Dniem Zwariowanego Turysty”. Z kroniki wynika, że nocowali na jez. Płaskim.
Nasuwa się pytanie gdzie nocowali i czy przybyli do Jerzwałdu ( np po zakupy do jerzwałdzkiego sklepu).
Wg mnie nocować mogli jedynie na półwyspie Kropówka lub w Jerzwałdzie gdyż małe wysepki jez. Płaskiego nie nadawały się do cumowania i nocowania. Było to ponad 64 lata temu i nie wiem czy ktoś to może jeszcze pamiętać.

Potwierdził to prof. Piotra Maleckiego w rozmowie telefonicznej ze mną, którą przeprowadziłem w październiku 2012 roku.

października 2012 roku dostałem maila od niego:

… istotnie byłem na tej wycieczce, ale pamiętam z niej nie wszystkie szczegóły. Dosyć dobrze pamiętam Czapli Ostrów i tamtejszy biwak, ale niezbyt dobrze jezioro Płaskie. Gdyby nie „Zapis Drogi”, to nie pamiętałbym w ogóle jeziora Płaskiego. Wpływaliśmy na Jeziorak (pamiętam, że przy bardzo wysokiej fali, której się dosyć bałem) od jez. Kraga. Biwak nad Płaskim nie pozostał mi w pamięci. Potem był piękny Czapli Ostrów i przez Widłągi dopływaliśmy do Iławy.
Nie chcę Pana smucić, mówiąc, że rzadko zapuszczaliśmy się do wiosek przy szlaku, ale to nie jest wykluczone. Niestety nie żyje już „admirał” tamtej wyprawy z 1959, Krzysztof Rybicki, który miał fenomenalną pamięć.

oto artykuł Kazimierza Skrodzkiego:

W roku 2020 zmarl Paweł Westrych, uczestnik rejsu kajakowego po Jezioraku z Karolem Wojtyla

inne wspomnienia

http://docplayer.pl/27004995-Zob-szlak-papieski.html

W latach 60 – tych i 70 -tych odbywały się tam obchody „Dnia Dziecka”

Ten post ma 2 komentarzy

  1. Kustosz

    Dzizas! To jest Kropówka, a ja do tej chwili byłem przekonany, że Krupówka (albo wręcz Krupówki):) Człowiek jest jednak łosiem.

  2. Mirek Mastalerz

    Jerzwałdzianie ten półwysep nazywają Kropówką. Wydaje mi się, że obie formy są dopuszczalne. Na jednej z przedwojennych map niemieckich widnieje pod nazwą „Caprowka”, na innej z kolei „Cuprowka”. Widziałem także gdzieś nazwę „Cropowk” oraz „Krapufka”

Skomentuj Mirek Mastalerz Anuluj pisanie odpowiedzi